صنعت فولاد آمریکای لاتین در سال ۲۰۲۵ با یکی از چالش‌برانگیزترین دوره‌های خود مواجه خواهد شد. طبق گزارش منتشرشده از کنفرانس سالانه انجمن تولیدکنندگان فولاد منطقه‌ای «آلاسرو»، انتظار می‌رود تولید فولاد خام در این منطقه تا پایان سال ۲.۵ درصد کاهش یابد و به ۵۵.۴ میلیون تن برسد. همچنین تولید محصولات نورد شده نیز با ۳.۵ درصد افت سالانه به حدود ۵۰ میلیون تن کاهش خواهد یافت.
در میان کشورهای منطقه، مکزیک که پس از برزیل دومین تولیدکننده بزرگ فولاد در آمریکای لاتین محسوب می‌شود، بیشترین افت تولید را تجربه خواهد کرد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد تولید فولاد این کشور در ۲۰۲۵ حدود ۷.۵ درصد کاهش می‌یابد؛ موضوعی که عمدتاً به دلیل ابهام در روابط تجاری با ایالات متحده و افزایش تعرفه‌های وارداتی آمریکا رخ می‌دهد. شیلی نیز به دنبال تعطیلی کارخانه فولادسازی «هوآچیپاتو» با افت سنگین ۴۱.۴ درصدی مواجه خواهد شد. برزیل، بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد منطقه، نیز شاهد کاهش خفیف ۰.۸ درصدی خواهد بود.
در سطح تجاری، سهم واردات در مصرف فولاد آمریکای لاتین به ۳۹.۷ درصد می‌رسد که ۴۵.۴ درصد از آن به چین تعلق دارد. این رقم، بالاترین سهم واردات چین در سال‌های اخیر است و در تضاد کامل با پایین‌ترین سطح صادرات منطقه طی هفت سال گذشته قرار دارد.
از دید فعالان صنعت، این شرایط نشانه‌ای از یک بحران جدی است. «ائوزکی‌ئل تاورنگلی»، مدیرعامل آلاسرو، اعلام کرد:
«صنعت فولاد آمریکای لاتین یکی از بحرانی‌ترین دوره‌های تاریخ خود را پشت سر می‌گذارد. طی ۱۵ سال گذشته، صادرات محصولات نورد و نیمه‌نهایی چین به منطقه ۲۳۳ درصد افزایش یافته و از ۴ میلیون تن در سال ۲۰۱۰ به ۱۴.۱ میلیون تن در سال گذشته رسیده است. این سیل عظیم محصولات یارانه‌ای و کم‌قیمت، تولید داخلی را عقب رانده، زنجیره‌های ارزش صنعتی را تضعیف کرده و ۱.۴ میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم را در معرض تهدید قرار داده است.»
در ماه ژوئن سال جاری، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، انجمن فولاد آمریکای لاتین (Alacero) و انجمن فولاد مکزیک (Canacero) به طور مشترک نسبت به بحران عمیق صنعت فولاد منطقه هشدار دادند. این نهادها تأکید کردند که آمریکای لاتین با روند سریع صنعتی‌زدایی روبه‌رو است و کشورهای منطقه باید هرچه سریع‌تر سیاست‌های توسعه صنعتی و برنامه‌های یکپارچه‌سازی زنجیره‌های ارزش منطقه‌ای را اجرا کنند. همچنین افزایش شدید واردات فولاد از چین یکی از عوامل اصلی فشار بر تولیدکنندگان داخلی عنوان شده است.
این مجموعه داده‌ها نشان می‌دهد که صنعت فولاد آمریکای لاتین در سال ۲۰۲۵ با ترکیبی از افت تولید، افزایش واردات، وابستگی فزاینده به چین و کاهش رقابت‌پذیری داخلی مواجه است؛ روندی که اگر با سیاست‌های حمایتی و برنامه‌ریزی صنعتی همراه نشود، می‌تواند آسیب‌های جدی‌تری برای بخش فولاد و اشتغال منطقه به‌دنبال داشته باش